Urazowe uszkodzenie mózgu (TBI – traumatic brain injury) jest główną przyczyną zgonów i niepełnosprawności w USA, około 30% wszystkich zgonów w wyniku traumy pourazowej. Codziennie 138 osób w Stanach Zjednoczonych umiera z powodu urazów. Ci, którzy przeżyją uraz mózgu (TBI) mogą mieć trwałe uszkodzenia przez resztę swojego życia.
Wypadki samochodowe są ogólnie trzecią główną przyczyną TBI we wszystkich grupach wiekowych, zgodnie ze statystykami podawanymi przez Amerykańskie Cenrum Controli Chorob (Centers for Disease Control and Prevention – CDC). Biorąc jednak pod uwagę zgony z przyczyn urazów mózgu (TBI), wypadki samochodowe stanowiły drugą najczęstszą przyczyną tych zgonów w latach 2006-2010.
Skutki urazowego uszkodzenia mozgu (TBI) mogą obejmować zaburzenia myślenia lub pamięci, ruchu, wzroku i słuchu. Ponadto uszkodzenia obejmują zaburzenia funkcjonowania emocjonalnego, zmiany osobowości i depresję. Ofiary są często niezdolne pracować i przez to zdewastowane finansowo, co w konsekwencji może mieć długotrwałe, negatywne skutki dla rodziny poszkodowanego.
Ofiary urazu głowy często nie mają wstrząsu mózgu (concussion). Dlatego może nie być takich specyficznych objawów neurologicznych jak podwójne widzenie, wymioty i zawrotow głowy. Nie oznacza to jednak, że osoby te nie mają poważnych obrażen. Urazowe uszkodzenie mózgu (TBI) niekoniecznie musi powodować natychmiastowe objawy, jednakże może mieć poważne i długotrwałe efekty. Często uraz mózgu (TBI) prezentuje się za pomocą subtelnych I łagodnych objawów przez pewien okres czasu, zanim szybko nie dojdzie do czegoś bardziej zabójczego. Brak informacji na temat tzw. “łagodnego uszkodzenia mózgu” prowadzi do tego, że wielu pacjentów zasługujących na uzyskanie pomocy tej pomocy nie otrzymuje.
Czym jest łagodne uszkodzenie mózgu?
Termin “łagodne uszkodzenie mózgu” jest mylący. Oznaczałoby to bowiem, że wpływ, jaki spowodował uraz ma być łagodny w momencie wypadku. Jeśli ktoś stracił przytomność lub przywieziono go w karetce po wypadku do szpitala, lekarz lub personel medyczny będzie prawdopodobnie zdawał sobie sprawę z jego neurologicznych objawów i po wypisaniu z izby przyjęć poradzi aby się skontaktował ze swoim lekarzem natychmiast lub jeśli tylko objawy pojawią się ponownie. Ale jeśli jesteś zaangażowany w kolizji, a następnie “czujesz się dobrze” natychmiast po zdarzeniu wtedy nikt może nie połączyć twoich objawów uszkodzenia mozgu (TBI) , bo mogą się one pojawiać wile dni lub nawet tygodni po zderzeniu – tworząc większe ryzyko poważnego urazu.
Drobne wypadki mogą powodować trwałe problemy
Różni ludzie reagują na ten sam uraz w różny sposób. Niektóre osoby zaangażowane w poważny wypadek samochodowy wyjdą z niego bez widocznych skutków ubocznych, podczas gdy inni mają poważne konsekwencje. Najnowsze badania pokazują, że istnieje związek genetyczny na podatność na uszkodzenia mózgu. Ponieważ takich badań genetycznych rutynowo się nie robi trzeba zachowac szczególną ostroność w ocenie powypadkowej osób z uszkodzeniami mózgu.
Lekarze coraz lepiej rozumieją urazy mózgowe (TBI). Szczególnie w ostatnich latach, wzrosła świadomość, że z pozoru drobne wypadki mogą prowadzić do trwałych uszkodzeń i problemów. Nie wszyscy lekarze są jednak obeznani z wynikami najnowszych badań. Jeśli lekarz próbuje przekonać pacjenta, że objawy ich choroby nie mogły być spowodowane przez konkretny “mały” wypadek, pacjent powinien poprosić o drugą opinię (second opinion) od lekarza, który lepiej rozumie, jaki wpływ ma dziedziczność i inne czynniki genetyczne i społeczne na nasilenia urazów głowy.
Szczególnie badanie przez specjalistę neurologa może być tu wskazane. Neurolog bowiem posiada specjalną wiedzę o urazach mózgu. Może on wskazać na dodakowe testy i metody obrazowe jak MRI mózgu. Może teżz zalecić konsultacje z psychologiem w celu wykonania baterii testów funkcjonalnych. Może też kazać tylko czekać i zrobić powtórną wizytę a określonym czasie. Neurolog będzie też w stanie najlepiej udokumentować uraz I zaburzenia neurologiczne po urazie. Taka dokumentacja może okazać się niezbędna do przeprowadzenia dochodzenia odnośnie trwałego uszkodzenia mózgu.
Pełne odzyskanie funkcji mózgu wymaga terapii i czasu. Rehabilitacja neurologiczna należy do najdłuższej ze względu na ograniczone zdolności regeneracyjne i odnowcze tkanki nerwowej.
